دکتر محمدرضا صفدری، متخصص ارتوپدی، فلوشیپ جراحی‌های زانو و عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی، در این باره توضیح داد: این روش بیشتر خاصیت تسکینی دارد و درمان قطعی محسوب نمی‌شود. به گفته او، PRP توانایی بازسازی کامل یا ایجاد غضروف جدید را ندارد.

اثرات کوتاه‌مدت، محدودیت‌های بلندمدت

صفدری با استناد به نتایج برخی مطالعات علمی افزود: در آرتروز خفیف تا متوسط، تزریق PRP می‌تواند تا حدود شش ماه باعث کاهش درد و بهبود نسبی عملکرد زانو شود، اما این تأثیر موقتی بوده و علائم را به‌طور کامل برطرف نمی‌کند.

وی تأکید کرد که در بیماران با تخریب گسترده غضروف، این روش معمولاً تأثیر قابل‌توجهی ندارد و بیشتر این بیماران در نهایت نیاز به جراحی تعویض مفصل پیدا می‌کنند.

هشدار درباره عوارض احتمالی

به گفته این جراح زانو، یکی از مخاطرات احتمالی این روش، بروز عفونت پس از تزریق است که می‌تواند شانس انجام موفق جراحی تعویض مفصل در آینده را به‌شدت کاهش دهد.

نگاه محتاطانه نهادهای علمی

صفدری خاطرنشان کرد: هرچند حجم مطالعات علمی در زمینه PRP رو به افزایش است، اما همچنان تعداد مقالات با کیفیت بالا و پیگیری بلندمدت محدود است. به همین دلیل، سازمان‌هایی مانند انجمن ارتوپدی آمریکا (AAOS) هنوز این روش را به‌عنوان درمان اصلی توصیه نمی‌کنند.