نکاتی درباره چاقی شکمی
کارشناس تغذیه در دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی نکاتی را درباره چاقی شکمی و عوارض ناشی از آن مطرح و بیان کرد: بین کبد چرب و مقاومت به انسولین و چاقی شکمی، ارتباط مستقیمی وجود دارد، افزایش چربی شکمی، خطر ابتلا به مقاومت به انسولین و متعاقب آن بروز دیابت نوع 2 به طور چشمگیری افزایش می دهد.
به گزارش روابط عمومی معاونت درمان، اسدی اضافه کرد: چاقی شکمی یا «چاقی سیبی شکل»، در کنار پرفشاری خون، اختلال چربی خون و افزایش قند خون، یکی از فاکتورهای سندرم متابولیک است و در افزایش ابتلا به بیماری قلبی عروقی، دیابت نوع 2، کبد چرب، بیماری مزمن کلیه و چند نوع سرطان نقش دارد.
وی با بیان اینکه اضافه وزن و چاقی از طریق محاسبه شاخص BMI (تقسیم وزن به مجذور قد ) تشخیص داده میشود، افزود: افراد با شاخص نمایه توده بدنی بین 29.9-25 دارای اضافه وزن و افراد با BMI بیشتر از 30 به چاقی مبتلا هستند.
وی ادامه داد: با توجه به اهمیت چگونگی توزیع بافت چربی اضافه در بدن، اندازهگیری اندازه دور کمر نیز ضروری است. اندازه دور کمر بیشتر از 88 سانتی متر در زنان و بیشتر از 102 سانتی متر در مردان به عنوان «چاقی شکمی» تفسیر می شود.
این کارشناس خاطرنشان کرد: با توجه به شیوع روزافزون این بیماری ها و هزینه های زیاد کنترل و درمان آنها، لازم است پیشگیری و درمان چاقی شکمی به عنوان یک عامل خطر مهم بیشتر مورد توجه قرار گیرد.
وی برای کاهش چاقی شکمی توصیههایی را نیز مطرح کرد و گفت: کاهش متعادل کالری دریافتی و نه رژیم های سخت و محدود (زیر نظر کارشناس یا متخصص تغذیه)، پیروی از یک برنامه ورزشی متعادل، منظم و قابل اجرای هوازی و مقاومتی، مصرف متعادل منابع فیبر غذایی (نان و غلات سبوسدار، میوه و سبزی تازه، حبوبات و مغزها، مصرف متعادل چربی های مفید مثل روغن زیتون و مغزها توصیه می شود.
وی ادامه داد: همچینین مصرف متعادل شیر و لبنیات کم چرب، پروتئین به ویژه پروتئینهای گیاهی سویا و حبوبات، ادویه های ضد التهاب (زردچوبه، زیره و دارچین) مصرف غذاهای سرشار از آنتی اکسیدان، محدودیت مصرف نوشیدنیهای شیرین و مواد غذایی دارای چربی های اشباع و ترانس (انواع کیک و کلوچه و فستفودها حتی خانگی) از دیگر مواردی است که باید مد نظر قرار بگیرد.